Γεννήθηκα μια καλοκαιρινή ημέρα του
1965 στη Θεσσαλονίκη, όπου και έζησα
μέχρι το 2001 όταν με απορρόφησε και μένα
η Αθήνα...
Σπούδασα Δημοσιογραφία και Κυκλοφοριακή Αγωγή, εργάστηκα ως Δημοσιογράφος, ως Εκπαιδευτής Οδηγών και ως
Παιδαγωγός Κυκλοφοριακής Αγωγής, ενώ
τα τελευταία χρόνια πειραματίζομαι στα
Νέα Μέσα και το Διαδίκτυο.
Εδώ και δυο περίπου χρόνια αποτελώ
μέλος της διαχειριστικής ομάδας του
enfo.gr.
Τον τελευταίο χρόνο είμαι παραγωγός της εκπομπής ‘’Μ’ ένα σακίδιο στην
πλάτη’’, στο enforadio.gr
Μεγάλο μου πάθος είναι το ποδόσφαιρο,
η μουσική, το διάβασμα και τα ταξίδια, γι
αυτό και ονειρεύομαι να ταξιδέψουμε παρέα
με όχημα το enfoRadio κι ένα βιβλίο σε κάθε
γωνιά του πλανήτη μας και να γνωρίσουμε
μαζί χώρες, ανθρώπους, πολιτισμούς και
γεγονότα που άφησαν το στίγμα τους στην
παγκόσμια ιστορία.
_____________________________________________________________________________
Μια ζωγραφιά. Εικόνες. Ένα λουλούδι, ένα παιδί κι ένα ποδήλατο… Χρώματα.
Μουσικές. Αρώματα.
Γράμματα. Μικρά, μαύρα σημαδάκια στριμωγμένα μέσα σε μια πένα, παλεύουν ποιο θα
πρωτοβγεί. Να το άλφα! Και το σίγμα.
-Έ, κάντε μου χώρο να περάσω, ακούγεται η φωνή του πι. Να και το ρο, το βήτα
και το χι. Ένα χαμόγελο γεννιέται από το ωμέγα. Και το ψι εκεί, πάντα ντροπαλό,
πάντα λιγομίλητο…
-Έ, κάνε λιγάκι πιο πέρα, φώναξε αυστηρά το γιώτα στο ήτα που πήγαινε να χωθεί
ανάμεσα στο ξι και το δέλτα. Η θέση αυτή είναι δική μου, το ταξίδι γράφεται με μένα
στη μέση του, είπε και πήρε τη θέση του στη λέξη…
Κι έτσι δεν πήρε πολύ χρόνο και τα γράμματα σχημάτισαν μεγάλες παρέες κι έγιναν
λέξεις. Κι οι λέξεις ήρθαν και πήραν τη θέση πάνω και κάτω από τις όμορφες ζωγραφιές. Κι όσο οι δείκτες του παλιού ρολογιού του τοίχου κυνηγούσαν να φτάσουν ο ένας
τον άλλον, η σελίδα γέμιζε. Κι ερχόταν τότε να βοηθήσει μια δεύτερη. Και μια τρίτη, και
μια τέταρτη… Και μια υπέροχη μουσική άρχισε να βγαίνει κάτω από το εξώφυλλο του
βιβλίου... Ένα βιβλίο γεννιέται...
Ο μικρός Θανάσης δεν μπορούσε να κρατηθεί άλλο. Έπλυνε τα δόντια του, είπε καληνύχτα σε όλους και χώθηκε μ’ έναν πήδο μέσα στα σκεπάσματα του. Η πιο όμορφη ώρα
της ημέρας είχε φτάσει.
Η προσμονή του νέου ταξιδιού που ετοιμαζόταν να κάνει κυρίευε όλες του τις αισθήσεις. Πήρε μια βαθιά ανάσα και έπιασε στα χέρια του το καινούριο του βιβλίο. Μόλις το
άνοιξε, μια γλυκιά μουσική βγήκε απ’ τις σελίδες του. Τον έπιασε απ’ το χέρι και τον πήρε δίπλα της. Μαζί ανέβηκαν ψηλά, ως τα σύννεφα. Πόσο όμορφος φαινόταν ο κόσμος
από εκεί… Μια γυάλινη, γαλάζια σφαίρα, σαν εκείνη που είχε ο μάγος ο Μέρλιν.
Να κι ο αγαπημένος του φίλος, ο Δον Κιχώτης. Πάνω στο ίδιο σύννεφο που είχαν ταξιδέψει μαζί την περασμένη εβδομάδα. Κι ο καημένος ο Σάντσο Πάντσα να αγκομαχάει
να το προφτάσει. Και πιο πέρα ο Ελ Σιντ, καβάλα στ’ άλογο του. Να κι ο Ναβίντ, πως θα
γινόταν να έλειπε από την παρέα; Πιο πέρα ο Χάρι Πόττερ πάνω στη μαγική του σκούπα!
Να κι ο τριγωνοψαρούλης, παίζει με την τελευταία μαυρόγατα κρυφτό!
Ο μικρός Θανάσης σχεδόν κατάπινε τις σελίδες. Και κάθε φορά που έλεγε πως νύσταξε και θα συνεχίσει αύριο, γύριζε και μια νέα σελίδα μη μπορώντας να κρατηθεί…
Πόσα ταξίδια δεν είχε άραγε κάνει ως τώρα μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου, σκέφτηκε… Και πόσα θα κάνει ακόμα! Και γύρισε μια ακόμα σελίδα… Πόσους φίλους δεν
έκανε ως τώρα, πόσους ήρωες δε γνώρισε, πόσες περιπέτειες δεν έζησε… Ήταν κι
αυτός ένας μικρός, χάρτινος ήρωας πια! Πότε με μια αστραφτερή πανοπλία έσωζε πριγκίπισσες, πότε μ’ ένα κασκέτο εξερευνητή στο κεφάλι του ανακάλυπτε άγνωστους τόπους, πότε έλυνε μεγάλα μυστήρια φορώντας τη μακριά γκρι καμπαρντίνα του... Κάθε
φορά και μια διαφορετική περιπέτεια, κάθε βιβλίο κι ένα καινούριο ταξίδι.
Οι ώρες πέρασαν κι έγιναν μέρες, μήνες, χρόνια. Ο μικρός Θανάσης δεν είναι πια μικρός, μεγάλωσε. Έκανε και τη δικιά του οικογένεια, έχει και δυο παιδιά. Αγόρασε και το
δικό του αυτοκίνητο! Όλα σχεδόν άλλαξαν πια στη ζωή του. Μα το μόνο που έμεινε ίδιο
κι απαράλλαχτο ήταν τα υπέροχα ταξίδια που συνεχίζει να κάνει κάθε φορά που νυχτώνει μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου