Όχι στις εμπορικές δημοκρατίες αλλά στις πνευματικές

Άχρηστος-η-ο: aυτό που δεν είναι χρήσιμο, το περιττό. Το ανώφελο, το αχρείαστο.

Οι εποχές μας, αμείλικτες σε καθετί όμορφο μα γεμάτες κατανόηση και σύμπνοια στο αντιαισθητικό εύπεπτο, εμπορικό και τεχνοκρατικό, ανεξαρτήτου μεγέθους και ποσότητας, έχουν κατηγοριοποιήσει πολλά ζωτικά, πνευματικά, ψυχικά στοιχεία στις συνιστώσες του άχρηστου, του ανώφελου, του μη επικερδούς σε επίπεδο ύλης και με αυτή την τακτική πλασάρουν ένα πατρόν ζωής μέσα από τα εκπαιδευτικά κέντρα και τα ΜΜΕ που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ωφελιμισμού.

Το όμορφο δεν συμφέρει!

Οι Τέχνες, οι επιστήμες της Λογοτεχνίας, η παιδεία, η κουλτούρα, οι γνώσεις που δεν προσφέρουν "ζωντανά" χρήματα αλλά καλλιέργεια πνεύματος, θεωρούνται άχρηστα στην εποχή μας. Δεν επιφέρουν άμεσο κέρδος, δεν γεμίζει η τσέπη φράγκα, γιατί να ασχολούμαστε με όλα αυτά; Ας τα καταργήσουμε, λοιπόν!

Το να ασχολείται κάποιος με κάτι όμορφο, μόνο και μόνο γιατί αυτό είναι έτσι, θεωρείται σπατάλη χρόνου. Η εξειδίκευση θεωρείται ατού όταν η γενική γνώση, η γενική παιδεία είναι στην πραγματικότητα ένας θησαυρός που μπορεί να περάσει σε άλλους, χωρίς ο κάτοχός της να φτωχύνει ενώ εμπλουτίζεται διαρκώς.

Μη γίνουμε χρήσιμοι άνθρωποι!

Το χρήσιμο στην εποχή μας μοιάζει περισσότερο με τη βαριά, σιδερένια μπάλα στο πόδι του κρατούμενου που την τραβά από την αλυσίδα της σέρνοντας το πόδι και την κουβαλά όλη του τη ζωή, κατάδικος και δούλος του δήθεν ωφέλιμου, του απαραίτητου για κοινωνική αποδοχή. Αχ!

Αγόρασε κι άλλο γιατί είναι χρήσιμο, ξόδεψε τη ζωή σου έτσι ώστε να προλάβεις να τα αγοράσεις όλα, τότε είσαι εκτός από χρήσιμος και καλός κι ωραίος! Αφιέρωσε όλο σου τον χρόνο κυνηγώντας τα περισσότερα χρήματα, το μεγαλύτερο αυτοκίνητο, το ωραιότερο σπίτι, την πισίνα, το σκάφος, την "πλαστική" γυναίκα και τα αυτιστικά παιδιά, γιατί έτσι θα καταντήσουν λόγω έλλειψης της "άχρηστης" επικοινωνίας και της "άχρηστης" αγάπης.

Μην επενδύσεις σε ένα βιβλίο, σε μια θεατρική παράσταση, σε μια μουσική συνάντηση, σε ένα έργο τέχνης. Δεν ωφελούν πουθενά!

Κενό ανδρείκελο στα χέρια του ωφελιμισμού φαντάζει ο ευαίσθητος "άχρηστος άνθρωπος". Για τους "άχρηστους" -αντιθέτως- υπεροπτικός και ανόητος χαρακτηρίζεται αυτός που απαρνιέται την ψυχή και το πνεύμα του, που αρνείται να ποτίσει με γνώση, ομορφιά και ονειροπόληση την ύπαρξή του, που δεν δικαιολογεί στον εαυτό του έναν περίπατο στη φαντασία, μία παρορμητική τρέλα, μία συναισθηματική υπερβολή.

Η ανθρώπινη αξία, όμως, δεν είναι συνάρτηση της παραγωγικότητας.

Να επιδιώκουμε τη γνώση, την ομορφιά, να μη σταματήσουμε να θαυμάζουμε και να απολαμβάνουμε την ανατολή του Ήλιου, το μπουμπούκι που σκάει, ένα ποίημα, μία συντροφιά, ένα τραγούδι, μια ζωγραφιά, μία λαξευμένη πέτρα, ένα μακροβούτι, ένα παραμύθι.

Nα αποζητάμε διαρκώς το αδιανόητο, το τολμηρό, το τρελό γιατί αυτά κινούν τον κόσμο παρακάτω.

Να αρνηθούμε πεισματικά να ζούμε σε εμπορικές δημοκρατίες αλλά σε πνευματικές.

Σ.Π.Β. Πρώτη δημοσίευση: enfo.gr