Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να γράφεις την ίδια στιγμή που
τα καθημερινά γεγονότα που καταγράφεις τρέχουν, είναι ζωντανά, δυνατά και
χτυπούν ανησυχητικά την πλάτη (ή το στομάχι);
Δυο γυναίκες μαζί και μόνες, μάνα
και κόρη, η κάθε μία στη δική της καμπή, με τις δικές της ανησυχίες,
ανασφάλειες αλλά και όνειρα, γιατί το όνειρο και η ελπίδα τις κάνει πιο
δυνατές, αρκεί να αντέχουν η μία την άλλη.
Και τότε, όλα μπορούν να
χαμογελάσουν υπέρ σου και πάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου