Το βιβλίο “Το τετράδιο ενός Σκανταλιάρη: κούρεμα γουλί!” της Αλέκας Τρίπου - Μάνου,
με εικονογράφηση του Γιώργου Σγουρού, διαδραματίζεται εντός της ελληνικής πραγματικότητας και με χιουμοριστικό τρόπο καταγράφει την καθημερινότητα των παιδιών εντός και εκτός του σχολικού περιβάλλοντος.
Ο ήρωας, ένα πανέξυπνο αγόρι με φίλους, παρέες και μία αδερφή μεγαλύτερη που τον εκνευρίζει, κατακτά τις καρδιές μας με τις καθημερινές του σκανταλιές και περιπέτειες που κρύβουν στις άκρες τους ειλικρινή και τρυφερά μηνύματα.
Το τέλος, συγκινητικό και δυνατό, δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να βρεθούν αντιμέτωπα με έκτακτες και δύσκολες καταστάσεις εκτός γυάλας.
Πρωτότυπη και σημαντική η πρόθεση της συγγραφέως, στο τέλος του βιβλίου, να προκαλέσει - προσκαλέσει τα παιδιά να γράψουν τις σκέψεις του, πάνω στα γεγονότα, αν εκείνα ήταν στη θέση του ήρωα.
Λίγη υπομονή και το 2016 είναι η χρονιά που θα κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο της σειράς.
____________________________________________________________________________
H συγγραφέας, κυρία Αλέκα Τρίπου - Μάνου, απαντάει στις ερωτήσεις των {σελίδων}:
Ένα βιβλίο πλούσιο σε θέματα και προβληματισμούς της πρώιμης εφηβείας, τα οποία έχετε παρουσιάσει με άμεσο τρόπο, μοντέρνα μα εύηχη γλώσσα, κινηματογραφικά, μιας κι αισθανθήκαμε να περπατάμε δίπλα στον σκανταλιάρη μας. Πείτε μας λίγα λόγια για τον πρωταγωνιστή του βιβλίου σας.
Ο Άλκης είναι ένα συνηθισμένο παιδί, με μεγάλη όμως διάθεση να πειράζει τους άλλους. Δεν είναι ιδιαίτερα καλός μαθητής, δεν έχει πολλή αυτοπεποίθηση και βρίσκεται διαρκώς σε κόντρα με τη μεγαλύτερη αδελφή του. Χρησιμοποιεί πλάγιους τρόπους να τα καταφέρει, πολλές φορές όμως οι πράξεις του φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα, καθώς πέφτει σε γκάφες στο τέλος και την πατάει. Συχνά κυριεύεται από φόβο, άγχος, θυμό, αντιζηλία, ακόμα και απέχθεια και πιστεύει πως είναι σκληρός, σιγά - σιγά όμως ανακαλύπτει μέσα του διάφορες ευαισθησίες που δεν φανταζόταν ότι τις έχει.
Η αποκάλυψη αυτών των στοιχείων της προσωπικότητάς του είναι μια έκπληξη για τον ίδιο αλλά και μια ευχάριστη ανατροπή για τον αναγνώστη.
Περιγράψτε μας τα οφέλη του γονιού και του παιδιού όταν βρίσκονται κοντά η μία γενιά στην άλλη και επικοινωνούν με ειλικρίνεια, σεβασμό και διάθεση αλληλοκατανόησης.
Η εγκατάσταση μιας καλής σχέσης ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά έχει σαν αποτέλεσμα τα παιδιά να διακατέχονται λιγότερο από αρνητικά συναισθήματα όπως άγχος, φόβο, ανασφάλεια και επιθετικότητα, να αναπτύσσουν περισσότερη αυτοπεποίθηση, να μπορούν να βρίσκουν μόνα τους λύσεις στα προβλήματά τους και να γίνονται περισσότερο αυτόνομα. Γενικά, να καλλιεργούν τις κοινωνικές δεξιότητες που είναι απαραίτητες για τη δημιουργία και διατήρηση σωστών διαπροσωπικών σχέσεων, τόσο στην κοινωνική όσο και στην επαγγελματική τους ζωή.
Οι γονείς με τη σειρά τους έχουν επίσης λιγότερο άγχος όσον αφορά τα παιδιά τους, εμπιστεύονται τις επιλογές τους και είναι περισσότερο αισιόδοξοι για το μέλλον τους.
Η σχολική βία είναι μόδα; Υπερ-μεγεθύνεται το φαινόμενο των αρνητικών συμπεριφορών ή είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα που ψάχνει ακόμα την ορθή αντιμετώπισή του;
Παρόλο που τα φαινόμενα βίαιης συμπεριφοράς που εκδηλώνονται στα ελληνικά σχολεία είναι πιο ήπια τόσο στη συχνότητα με την οποία εμφανίζονται όσο και ως προς την έντασή τους, σε σχέση με ανάλογα περιστατικά σε σχολεία της Βόρειας Αμερικής όσο και της κεντρικής Ευρώπης, δεν παύει να πρόκειται για ένα υπαρκτό πρόβλημα διαδεδομένο σ’ όλη την ελληνική επικράτεια. Οι μορφές που εκδηλώνεται η σχολική βία στην Ελλάδα είναι κυρίως ο εκφοβισμός και η θυματοποίηση. Οι εκπαιδευτικοί δείχνουν συχνά αμήχανοι ή αδιάφοροι, δεν προσπαθούν να σταματήσουν τις εκφοβιστικές συμπεριφορές και όποτε τέλος πάντων το κάνουν οι προσπάθειες τους δεν το σχολείο προκειμένου να σταματήσουν αυτές τις συμπεριφορές. Χρειάζεται σαφώς επιμόρφωση των Ελλήνων εκπαιδευτικών σε θέματα σχολικής βίας, εγκατάσταση ανάλογων προγραμμάτων στα σχολεία και σωστή ενημέρωση των γονέων, προτού το πρόβλημα πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Σε κάποιο από τα επόμενα βιβλία της σειράς του «Σκανταλιάρη» θα επανέλθω στο ζήτημα της σχολικής βίας υποδεικνύοντας κατάλληλα στοχευμένους τρόπους αντιμετώπισής του.
Όλοι νομίζουμε πως είμαστε άτρωτοι μέχρι τη στιγμή που μία σοβαρή ασθένεια εμφανίζεται. Ειδικά όταν ένα παιδί ασθενεί, η ευαισθητοποίηση είναι μεγαλύτερη, εντονότερη. Στο βιβλίο σας, δίνετε ένα μάθημα ζωής, μέσω των παιδιών, πάνω στο θέμα της αντιμετώπισης μίας ασθένειας και των συνεπειών της. Είτε ως μονάδα είτε ως συλλογικότητα, πόσο σημαντικό είναι να ενδιαφερόμαστε και όχι να οικτίρουμε, να ενθαρρύνουμε και όχι να αδιαφορούμε;
Η ασθένεια, όπως και ένα ατύχημα, μπορούν να συμβούν ξαφνικά στη ζωή μας και να μας φέρουν τα πάνω κάτω. Το μήνυμα που θέλω να περάσω μέσω της ιστορίας του Λευτέρη στον «Σκανταλιάρη» είναι του αλτρουϊσμού και της αλληλεγγύης αφενός αλλά και μιας πιο δυναμικής αντιμετώπισης της ζωής και εύρεσης λύσεων για όλα τα προβλήματα αφετέρου. Τα άτομα με προβλήματα υγείας ή με αναπηρίες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες όπως λέμε, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ούτε με οίκτο και μελοδραματισμό ούτε και με αμηχανία. Είναι άτομα που μπορούν και πρέπει να έχουν μια ποιότητα ζωής, μπορούν να συνεχίζουν να συμμετέχουν στις περισσότερες από τις δραστηριότητές τους, μπορούν ακόμα να είναι με διάφορους τρόπους χρήσιμα στους άλλους.
Το περιβάλλον χρειάζεται να γίνει πιο ευέλικτο, παιδιά – και μεγάλοι – να αναζητήσουν λύσεις για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους, η υιοθέτηση γενικά μιας πιο δυναμικής στάσης απέναντι στα προβλήματα της ζωής αντί της παθητικής υποταγής στη μοίρα, μαζί με την καλλιέργεια της αλληλεγγύης είναι τελικά το ζητούμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου