Μυστήριο στην αρχαία Αθήνα, βιβλιοπρόταση και συνέντευξη με τον συγγραφέα Θάνο Κονδύλη

Οι {σελίδες} είχαν την τιμή να συνομιλήσουν με τον συγγραφέα κύριο Θάνο Κονδύλη. Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Μίνωας.

____________________________________________________________________________

Αρχαία Αθήνα, 421 π.Χ.. Στη βιβλιοθήκη της πόλης ένα πολύτιμο, συλλεκτικό βιβλίο εξαφανίζεται. Ο δωδεκάχρονος Διογένης βλέπει μία σκιά που τρέχει και τότε, μαζί με τους φίλους του, αναλαμβάνει δράση!

Κε Κονδύλη, μας αρέσει η τοποθέτηση της ιστορίας στην αρχαία Ελλάδα. Πείτε μας λίγα λόγια για την επιλογή σας αυτή. 

Η αρχαία Ελλάδα και δη η αρχαία Αθήνα ήταν από τις μεγάλες μου αγάπες. Μαζί και η Σπάρτη με τη Μακεδονία. Πάντα ήθελα να γράψω ένα καλό παιδικό βιβλίο για την αρχαία Ελλάδα μέσα από το οποίο θα μιλούσα στους μικρούς μου φίλους. Η συγκυρία το επέτρεψε φέτος με το ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ και τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ. Λέω η συγκυρία, γιατί ο εκδότης έψαχνε κάτι σαν αυτό που είχα από χρόνια στο μυαλό μου. Έτσι υλοποιήθηκε αυτό το βιβλίο.

Υπάρχουν κοινά που διακρίνετε στη νοοτροπία των αρχαίων ανθρώπων με αυτή των σύγχρονων, σε σχέση με την ευθύνη της διοίκησης, τον σεβασμό στο πολίτευμα και στους πολίτες; 

Πάρα πολλά και καλά και κακά. Θα τολμούσα μάλιστα να πω ότι κάποια μας τα έχουν κληροδοτήσει από τότε. Για παράδειγμα, όπως οι αρχαίοι μας πρόγονοι αγαπούσαν την πολιτική και τους πολιτικούς, έτσι κι εμείς. Όπως τότε αγαπούσαν την πατρίδα τους, τη δικαιοσύνη, τη θρησκεία, έτσι κι εμείς σήμερα. Όπως στους αρχαίους Έλληνες η δημοκρατία και γενικά οι σχετικοί με αυτήν θεσμοί ήταν σημαντικοί έτσι και σήμερα. Γενικά θα έλεγα ότι η σύγχρονη Ελλάδα σε πάρα πολλά θέματα ομοιάζει τρομερά με την αρχαία Ελλάδα.

Η αγάπη για τη γνώση, την ανάγνωση, το βιβλίο, υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει; Τι μπορεί να βοηθήσει σε αυτό;

Νομίζω ότι γενικά η αγάπη για τη φιλαναγνωσία, κι όλα τα σχετικά με το βιβλίο, πάντα ήταν κάτι παραπάνω από σημαντικά για τους ανθρώπους. Στη σύγχρονη Ελλάδα που τα μεγέθη είναι διαφορετικά υπάρχουν διαβαθμίσεις. Πιστεύω γενικά ότι, αν η λογοτεχνία και τα βιβλία γνώσης δεν μπουν στα σχολεία με περισσότερες ώρες διδασκαλίας, τα παιδιά ποτέ δεν θα ενδιαφερθούν σοβαρά. Το κράτος μπορεί να βοηθήσει με την ενίσχυση των σχολικών βιβλιοθηκών, με την οργάνωση μαθητικών διαγωνισμών ανάγνωσης. Επίσης πρέπει οι γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά σε παρουσιάσεις βιβλίων και βέβαια να τους αγοράζουν όσο πιο πολλά βιβλία μπορούν. Έτσι το βιβλίο θα γίνει ένα με τα παιδιά που θα είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές του.